SPOR KLUBU HİKAYESİ
AYVAZHACI GENÇLİK SPOR KULÜBÜ
HİKÂYESİ
Anlatan: Mehmet TOKER
Ben hastanede çalışırken, 1957 de köyümüzde, diğer köylerle birlikte maç yapılmaya başlanmış. Mahmut Metin, Necati Özkan, Yaşar Sümer ve Arif Özsarı ve bazı gençlerle bir takım kurmuşlar.
O zamanda başlıca rakibimiz Madazı Köyü ile futbol maçı yapılmaya başlanmış. Bir biz onlar yeniyor, bir onlar bizi yeniyorlardı.
Spor Kulübünün Resmi Tasdik:
1957 de ben hastaneden ayrıldıktan sonra takımı daha da geliştirdim. Bütün civar köylerle maç yapmaya başladık. Takımımız daha iyi oynamaya başladı. 1959 da yanılmıyorsam Avukat Cengiz Nayman bu takımı resmileştirin dedi. Tüzüğümüzü de avukat yazdı. Ayvazhacı Gençlik Spor Kulübü olarak isim verdik ve Başkanı da ben oldum. Tüzük tasdiki için Kayseri’ye Beden Terbiyesi Müdürlüğü’ne gittim. Müdür benden şunları istedi; Kulübün sorumluluğunu Develi’den kim üstüne alıyor, kim onaylıyor diye sordu. Jandarma mı, Milli Eğitim mi, Emniyet mi? Kim onaylıyorsa bu kurumlardan birinden yazı istedi.
Tekrar dönüp Develi’ye geldim.
Kaymakamlık ‘’bizce bir mahsuru yok ‘’dedi.
Emniyete vardım ‘’bizce bir mahsuru yok’’ dedi
Jandarmaya gittim ‘’bizce bir mahsuru yok ‘’ dedi.
Milli Eğitime gittim’’ bizce bir mahsuru yok ‘’dediler
Fakat hiçbiride yazılı bir onay yapmadı, hiçbir yazı vermediler.
Ertesi gün tekrar Kayseri’ye gittim. Olanları anlattım. Benden tekrar yazı istedi.
Ben de Beden Terbiyesi Müdürü’ne; beni tekrar dolaştırma. Bizce bir mahsuru yok diyorlar ama yazılı belge vermiyorlar, başkasına atıyorlar, inanmıyorsan telefon et sor, dedim.
Müdür bey yanımda bu dolaştığım kurumların hepsine telefon etti ve aynı yanıtı aldı.’’bizce bir mahsuru yok’’
Sonra Müdür Bey bana dönerek ‘’köyde resmi spor kulübü olmaz ama bence de mahsuru yok’’ deyip tüzüğü tasdik ederek bana verdi.
Köye döndüm ve Yaşar Sümer, Arif Özsarı, Mahmut Metin, Mehmet Ergen, Durmuş Özsarı, Necati Özkan, Enver Özdemir, Mevlüt Çakır, Yusuf Özdemir, Ankara da olup da vekaletini bana veren İhsan Sarcan ile Ali Mehmet Çimen ve ismini hatırlayamadığım köylülerle birlikte toplam otuz kişi ile kuruluş kongresi yapık. Başkanlığa ben Mehmet Toker seçildi. Böylece kuruluşu tamamladık.
Spor Kulübü Köyü Böler:
Köye de yaşlılardan bizi destekleyenler, Durmuş Çavuş, Koca İbrahim ve ismini hatırlayamadığım sadece birkaç kişi vardı. Ger kalan herkes bize karşıydı. Demokrat partinin ocak, bucak başkanları, develideki partililer, köydeki partililer, ileri gelenleri herkes bize karşıydı.
Futbol kulübü kurulmadan önce gençler kahvede kumar oynardı. Futbola başlayınca herkes kumarı terk etti.
Kaymakam’ın Köye Gelmesi:
Yine köyden kulübe karşı çıkanlar ile gençler arasında tartışmalar oluyordu. o arada Develi’den bizi destekleyen tek kişi olan Kaymakam Köye geldi.
Yaşlı genç tüm köylüleri sosanın kenarında toplantıya çağırdı. Futbol kulübünü isteyenler bir tarafa, istemeyenler öbür tarafa geçsin dedi. Babalar bir tarafa (istemeyen tarafa) oğulları bir tarafa geçtiler. Yaşlılardan bizi destekleyen birkaç kişi de gençlerin tarafına geçti.
Yaşlılar diyorlardı ki, bu Hz. Hüseyin’in başı, bununla oynanmaz.
Kaymakam bey, yarım saati aşkın güzel bir konuşma yaptı. Yaşlılara dedi ki ‘’bu gençlerden kim ne kötülük yaparsa ben kefilim, göreceksiniz bu gençler tüm kötü alışkanlıkları, kumarı terk edecekler, bu genlere engel olayın, herhangi bir yanlışını görürseniz bana gelin’’dedi.
Bize dönerek de’’ gençler yolunuza devam edin, ben sizin arkanızdayım, yüzümü kara çıkarmayın’’ dedi ve arabasına binip gitti. Böylece o gün büyük bir destek almıştık. Tüm köylü kaymakam’ın bizi desteklediğini gördü.
Spor Kulübü Kaymakam’ı Yemeğe Davet Eder:
Bir hafta sonra biz Ayvazhacı Gençlik Spor Kulübü olarak Kaymakam beyi köye yemeğe davet ettik.
Bu davetten bize karşı çıkan köy muhtarının da haberi vardı. Hemen Kaymakam’ı karşılamak ve yalakalık yapmak için yola indi ve kaymakam’ı yolda karşılamış, ben muhtarım benim eve geleceksin diyerek kendi evine götürmeye çalışmış ama Kaymakam bey Muhtarı da alarak ben gençlerin davetlisiyim diyerek davet yeri olan Mehmet Özbek’in evine geldiler. Hep beraber yemek yedik ama muhtar önce yemeğimizi yemek istemedi. Kaymakam bey ısrar edip içinde zehir yok yiyebilirsin muhtar deyince mecburen muhtar da yemek zorunda kaldı. Kaymakam beyi güzelce ağırladıktan sonra uğurladık.
Nagmalup Ayvazhacı Gençlik Spor Kulübü:
Tüm köylerle maç yaptık ama hiçbir köy bizi yenmeyi başaramadı.
Muhtar’ın Bizi Jandarmaya Şikâyeti:
Bir sene sonra muhtarlık seçimleri oldu ve muhtar değişti. Muhtarlığa Mustafa Dirim seçildi.
Mustafa Dirim’in ilk icraatı, bizim kale direklerini söküp evine götürdü. Beni de kulüp başkanı olarak jandarma’ya şikâyet etmiş. Bir gün baktım jandarma gelmiş. Köy bekçisi beni çağırmaya geldi. Bekçiyle beraber muhtarın evine gittik. Orada baktım jandarmayı hemen tanıdım. Hastanede çalışırken jandarma kafası yaralı olarak hastaneye gelmişti. Onu ben tedavi etmiştim. Jandarmada beni hemen tanıda ve muhtara dönerek bu mu şikâyetçi olduğun kişi dedi. Bir daha bizi bunun için çağırma yoksa iş tersine döner. Anladım ki muhtar jandarmayı beni dövdürmek için çağırtmış. Jandarma muhtara kızarak gitti. Bu arada tüm arkadaşların muhtarın evini sardığını ellerinde sopayla beklediklerini gördüm. Eğer içerde işler ters gitseydi, arkadaşlar muhtarın evini basacaklarmış.
Tomarza maçı:
Civardaki köyler artık bize yetmemişti. Tomarza’ya maça gittik. Bizi orda çok iyi karşıladılar yemek yedirdiler. Maç başlayınca kendi kale direklerinin iki tarafına eli sopalı adamlarını diktiler. Bizim futbolcular tam kaleye yaklaşıp gol atacakken, eli sopalı adamlar hele bir at senin kafanı kırarım diyorlardı. Bu her atağımızda öyle oldu. Netice olarak 0–0 maç bitti ve köyümüze döndük.
ZAMANIN EFSANE TAKIMI
HAKEM: ÇOLAK BORAN
AYVAZHACI GENÇLİK SPOR KULÜBÜ OYUNCULARI
1- MAHMUT METİN
2- NECATİ ÖZKAN
3- YAŞAR SÜMER
4- MEHMET ŞİMŞEK
5- KADİM ÜNSAL
6- LUTFİ ÖZSARI
7- ENVER ÖZDEMİR
8- ÖMER ÖZSARI
9- HANİFİ MİLLİDERE
10- ÇÖTENLİ CELAL
11- ARİF ÖZSARI
12- RAMAZAN GÜRZ
13- HAMZA ÖZKAN
14- ŞAHİN ÖZSARI
Devam edecek…
Mehmet TOKER